آشنائی با تاخیراندازها در انواع رابرها
الاستومرهاي هيدروكربني همانند ديگر مواد آلي بسيار اشتعال پذير هستند. از این رو در برخي از كاربردهایی كه مقاومت در برابر اشتعال پذيري آن ها مطرح می باشد از قبیل عايق هاي حرارتي˛ بايد به اين موضوع˛ توجه ويژهاي مبذول گردد.
در اين بخش سعي نموده جوانب تجربي كامپاندهاي همراه با تاخيراندازهاي شعله را پوشش دهیم˛ كه شامل مرور تست هاي رايج براي بررسي مقاومت اشتعال پذيري، معرفي تاخيراندازهاي شعله و مهمتر از همه به بررسي اثر افزودني هاي تاخيرانداز شعله در فرآيند الاستومر و خواص فيزيكي آنها پرداخته و راهکارهای مناسب ارائه دهیم.
در صنعت الاستومر استفاده از منابع هالوژنه و برومينه براي دستيابي به يك حالت تاخيراندازي شعله بهخوبي شناخته شده است. در كل بوسيله 2 رويكرد مقاومت اشتعال پذيري در پليمرها افزايش مييابد در رويكرد نخست بهنام رويكرد افزايشي، به صورت افزودن مستقيم مواد به كامپاند يا به شكل مستربچ در يك حامل يا بايندر˛ ترکیبی از مواد هالوژنه˛ مواد هم افزا و مواد کمک فرآیندی را (همچون كوپلينگ اجنت ها و ديسپرس کنندههای مناسب برای پخش بهتر تاخيراندازها) به عنوان یک پکیج تاخیرانداز شعله در نظر می گیرند.
از منابع هالوژنه میتوانیم به پارافين كلرينه يا دكا برمودي فنيل اكسايدها اشاره کنیم؛ که بنابه هدف آمیزهکار˛ ممکن است در چینش یک پکیج تاخیرانداز˛ حضور داشته و یا از آنها استفادهای نشود؛ که در این صورت آمیزهکار˛ فقط با کمک مواد هم افزا و کمک فرآیندها سعی در افزایش مقاومت در برابر شعلهوری کامپاند را دارد˛ این پکیجها به پکیجهای خالی از هالوژن معروف هستند. از کاربردهای آنها میتوان در کامپاندهایی که احتمال خورندگی آنها مطرح است اشاره کرد. در ساخت تاخيراندازهاي شعله بصورت مستربچ، بايندر مي تواند براساس پليمر مبدا یا ترکیب آلیاژی انتخاب شود.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به اولین شماره مجله آموزشی حانان مراجعه کنید.